Zelfs een eigen volkslied.
Voor-Beltrum heeft geen kern, maar wel een café, een sportveld, een kunstwerk, een buurtvereniging, een carnavalsvereniging en een belangenvereniging. En een eigen volkslied.
Door: Marjolein Rietman
Voor-Beltrum Info: De Twentsche Courant – Tubanitia/Achterhoek
Het is dat er geen voorzieningen zijn als winkels en een school, maar met wat Voor-Beltrum allemaal wel heeft, lijkt het meer op een klein dorp dan op een buurtschap. Toch telt deze gemeenschap niet meer dan zo’n 650 inwoners, verdeeld over 225 huishoudens op pakweg 15 vierkante kilometer. Ongeveer in het midden staat café Halfweg langs de Grolseweg. Dat officieel geen café meer is, maar al jaren dient als plek waar de inwoners van Voor-Beltrum elkaar treffen. Even verderop valt het enorme Millenium kunst-werk meteen op. Heden, verleden en toekomst zijn verbeeld door ijzerkunstenaar Ralph Lambertz, op verzoek van de Voor-Beltrumse gemeenschap. Waarvan de leden ook in een mum van tijd een enorme hoeveelheid spullen aanleverden, waaronder een complete tractor.
Gemeente
Berkelland telt meer dan dertig buurtschappen. Wat bindt en verbindt de bewoners van deze kleine gemeenschappen? Vandaag, Voor-Beltrum, halverwege Beltrum en Groenlo.
Het is tekenend voor deze buurtschap, waarin jong en oud werken aan het leefbaar houden van hun woonomgeving. Op eigen kracht, hoewel ze soms wel eens wat meer steun vanuit het gemeentebestuur zouden willen hebben, „We redden ons wel, maar we worden niet echt gezien”, zegt Bram Pape (40). Hij is voorzitter van de Belangenvereniging Voor-Beltrum/ Avest en wordt in zijn milde kritiek bijgevallen door Theo Klein Gunnewiek (65) en Mare Huirne (53), respectievelijk voorzitter en penningmeester van de Stichting Halfweg. Beide clubs zijn onder andere actief voor het behoud van Halfweg als ontmoetingsplek. Nog niet zo langgeleden werd er in de buurtschap een enquête uitgezet over wat te doen met het voormalige café. De uitslag kwam niet als een verrassing: de meeste mensen willen Halfweg behouden. Vraag is alleen hoe, want er zijn meerdere scenario’s mogelijk. De overheersende wens is het pand te kopen van de huidige eigenaar en er misschien deels woningen van te maken. “Daar hebben we veel geld voor nodig”, zegt Huirne, die vertelt dat er een crowdfunding op touw gezet wordt. „Maar als er niet genoeg geld uit de gemeenschap komt, kan het niet doorgaan.” Een lening bij de bank is geen optie en ook bij de gemeente hebben ze al meerdere malen vergeefs aangeklopt. „Terwijl de gemeente wel hulp heeft gegeven aan bijvoorbeeld het dorpshuis in Haarlo. Je vraagt je af: waar ligt de financiële grens”, zegt Klein Gunnewiek. Pape: „Wij zijn geen dorp. De dingen die hier spelen zijn ook anders dan in een kern. Neem bijvoorbeeld het asbestprobleem, dat speelt toch voornamelijk in het buitengebied.” „Dat geldt ook voor de woningbehoefte”, vult Klein Gunnewiek aan. „Veel jongeren willen terug, maar er staan hier alleen maar grote onbetaalbare huizen.” „Het zou mooi zijn als ze tijdelijk zouden kunnen huren, als overbrugging, bijvoorbeeld een verbouwde schuur”, filosofeert Pape.
Inkomsten
Halfweg is het kloppend hart van Voor-Beltrum. Kermis, volksfeest, voetbal, popfestival, allemaal activiteiten die geld in het laatje van de Stichting Halfweg brengen, net als de opbrengst van de bar. Maar ook deze inkomstenbron is behoorlijk ingedroogd door corona, waardoor het behoud van de accommodatie nog moeilijker wordt. „Aan de inzet van vrijwilligers zal het niet liggen, zij zijn bereid er vele uren in te steken”, zegt Huirne. „Al in de enquête gaven veel mensen aan actief iets te willen doen voor het behoud van Halfweg en toen we mensen gingen benaderen, zeiden die meteen ja.” Dat 97 procent van de enquête formuleren terugkwam, zegt veel over de betrokkenheid. En hoe zit het met dar volkslied? De mannen barsten alle drie in lachen uit „Dat is in 1995 door de vorige eigenaar van Halfweg, Jan Groot Zevert, geschreven voor het Schlagerfestival tijdens carnaval. Sindsdien staat het ieder jaar in ons kermisboekje.