MUZIEKVERENIGING CONCORDIA BELTRUM 100 jaar

 

Concordia opent 100-jarig bestaan met familieconcert!
Feest zal het worden zaterdag 19 maart! Muziekvereniging Concordia opent na maanden voorbereiding dan eindelijk haar 100-jarig jubileumjaar met een feestelijk familieconcert. Het gevarieerde muziekprogramma zal deze veelbelovende avond ingevuld worden door het A-orkest, jeugdorkest, jeugdslagwerkgroep en tot slot zal de Slingelandkapel de avond onder het genot van een drankje gezellig afsluiten.
Zaterdagavond 19 maart
Zaal open: 19.00
Aanvang: 19.30
Locatie: Sporthal de Sonders
Entree: € 10,- + 1 consumptie | Tot 16 jaar: € 2,50 + 1 consumptie
Tickets zijn ook online te koop via onderstaande QR code:

Deze avond zal het startschot gegeven worden aan het jubileumjaar waarin nog meer mooie feesten en concerten op de agenda staan, noteer vast in uw agenda:
30 september en 1 oktober: Feestweekend
 Vrijdag 30 september – Receptie
 Zaterdag 1 oktober – Spectaculair event en feestavond voor alle inwoners van Beltrum en omstreken
 10 december: Mega slotconcert

DE OPRICHTING – DHR. STAPELBROEK
Over hoe het exact is gegaan bij de oprichting van Muziekvereniging Concordia Beltrum, is weinig bekend.

Pas jaren later heeft dhr. Stapelbroek, vanuit het buitenland, de muziekvereniging geschreven over de oprichting.

In de transcriptie, die pas later is gemaakt, staat veel informatie over hoe het vroeger ging.

Hieronder de tekst uit de transcriptie, de scans van de uitgeschreven transcriptie zijn bijgevoegd.

Muziekorkestje bij een bruiloft omstreeks 1930. Vlnr H. Arink (Ruurloseweg), Toon Westhoff, G. Stijntjes. Archief: Oud Beltrum
Over de oprichting van muziekvereniging Concordia is weinig opgeschreven. De eerste bewaard gebleven notulen zijn van 2 mei 1931, terwijl Concordia werd opgericht op 15 juni 1922.

Toch is er wel wat over bekend. We vinden daar het één en ander over in een brief aan Concordia, van de heer Jan Stapelbroek, geschreven op 28 januari 1979 vanuit zijn toenmalige woonplaats Nao Me Toque in Brazilië.

Jan Stapelbroek werd geboren op 25 november 1897 te Gendringen.
Aanleiding voor het schrijven van die brief was een bezoek dat onze oud-plaatsgenoot Hans Broshuis in dat jaar bracht aan Zuid-Amerika.

Hans had voordat hij op reis ging wat gegevens over Concordia opgevraagd bij de toenmalige secretaris, Henk Heutinck.

Als antwoord daarop schreef Stapelbroek een brief van liefst zes kantjes. Hij schreef het volgende:

 

“Geachte heer H.J.M. Heutinck,

Het was een grote verrassing voor ons zo’n uitgebreid volledig verslag over de Harmonie Concordia uit Beltrum, voor ons zo dierbaar, te mogen ontvangen.

Wij voelde ons even weer in Beltrum, ook mijn vrouw die daar geboren is (Anna Assink) weet zich bijna alles nog te herinneren.

Wij hebben hierover vee gepraat en nagegaan. Daar zijn velen van onze leeftijd overleden. Uw vader Jan Hanselman, mede oprichter, en zoveel anderen, ja heel Beltrum werd overhoop gehaald. Het was een gezellige tijd die twintig jaar.

In 1919, het was Vastenavond, samen met mijn vader boerderij Geesing gekocht. In november 1919 kwamen wij met ons gezin in Lintvelde te Beltrum aan op Geesing.
Tot oktober in de kost geweest bij boerderij Stikker, daar is veel besproken over de muziek.
Meegebracht een harmonica, die direct veel vriendschap bracht, Tonie Huinink.
Het duurde niet lang of Tonie moest ook een harmonica hebben, dus gingen we samen naar Zutphen.
Daar werd er een gekocht met twee rijen en 24 bassen. Dat was een nieuwe, beter dan de mijne.
Ik had er al een versleten dus daar moest ook een betere voor komen. Het moest een accordeon met drie rijen en 80 bassen worden.
Ik had gehoord dat die te koop waren in Winterswijk, dus ging het naar Schepel in Winterswijk. Ja, wat ik zocht was er, maar de prijs was 80 gulden, veel geld, als dat vader maar goed zou vinden.
Daar was nog veel meer dat mij ook geweldig aantrok, al dat blinkende koper, klarinetten, saxofoons enz. Dat alles eens goed bekeken, dat zou mooi zijn voor een klein orkestje, als vader de accordeon te duur vond.
Ik zag daar een mooie piston, dat moest de mijne zijn.

De guldens ophalen
Thuis gekomen en met vader over gesproken, maar die voelde er niet veel voor, niet erg voor mij, ik zag ook al liever de piston. Een orkestje moest het worden, naar Stikkers land, besproken met mijn vriend Tonie Huinink, die er direct wel mee ingenomen was, maar hoe begin je zoiets.

Het plan voorgelegd aan Oom Jans Valkenborg op de Pruuze. Hij stelde voor, alle verenigingen te vragen om medewerking. Dat verliep voor 100%. Ik weet nog goed dat Beijer, toen bestuurslid van de Boerenbond zei: Zet door, wij staan er achter. Daar moest geld komen, maar eerst nog werkende leden.

Wij hadden besloten met acht man te beginnen. Toen een lijst opgemaakt, goedgekeurd door de Burgemeester om geld bij elkaar te krijgen voor dat doel.
Het eerst moest de Pastoor op de lijst tekenen, dan kwam de rest vanzelf.
Oom Jans Pruuze ging mee, wij waren nog te jong voor zo’n oude Pastoor, die er niets voor voelde. Hij had het eerst over straatmuzikanten.

Mijnheer Pastoor zat niet veel muziek meer in, toch kan men hem het niet kwalijk nemen, hij was bijna afgeleefd. Oom Jans Pruuze wist hem te bepraten, het zou een harmonie worden uitsluitend voor de parochie, hij tekende voor f 5 dat was een verlichting.
Voor het geld ophalen werden drie x 2 man op pad gestuurd. Met mijn vriend Tonie die overal de weg wist, voor mij toen nog onbekend, hebben wij op het “Slat” 168 gulden opgehaald, de andere twee groepjes samen niet veel meer.
De rest is misschien van de Boerenbond gekomen, ik weet het niet meer.

Intussen kwam den Heer Nelissen, Hoofd van de Landbouwschool en gehoord dat die muzikaal was. Ons plan aan hem voorgelegd, waar hij direct mee ingenomen was, onder ene voorwaarde, hij wou dat geheel gratis doen, maar dan moest hij wel de hele leiding hebben.

Dat was direct goed, een grote verlichting, want wij hadden er een uit Groenlo die vroeg f 2,50 per les. Ik moet hier schrijven: Den heer Nelissen heeft veel voor de harmonie gedaan en dan gratis zoveel jaren.
Hij vond ach man een beetje te weinig, laten wij er elf van maken. Met den heer Nelissen naar Schepel de instrumenten gekocht.
Toen wij de leden bij elkaar hadden en de instrumenten waren aangekomen, werden ze verdeeld met een notenboekje, noten leren en de instrumenteren leren bespelen. De eerste maanden oefenen en noten leren. Zelf ben ik neen paar jaar koorzanger geweest en kende een paar noten, de rest kende geloof ik geen noten.

Wij ebben bij ons thuis met een klein groepje wat afgetoeterd en de kleine kinderen wakker gehouden, och ze wennen er aan, het moest.
Na een paar maand de eerste repetitie, klankgehalte was daverend goed, daarmee hield ook alles op, vals en de maat kende geen grenzen.
Toen moesten er ook nog lessenaars komen, ben toen aan het werk gegaan, na enige tijd was ook dat opgelost. De eerste bruiloft was een zware pil, wij waren blij dat het afgelopen was, het werd steeds beter, één jaar hebben wij 17 bruiloften gehad met daarbij nog kermis, Vastenavond enz.

Zo heb ik geloof ik omstreeks 18 jaar piston gespeeld. Met veel genoegen voor dit mooie instrument.
Ik heb na die tijd niet meer gespeeld, wel sterk verzocht mee te spelen, dan maar in het Bestuur (te Dussen, Noord-Brabant).
Toen wij naar Brasil vertrokken heb ik voor ruim 2000 gulden aan muziek meegenomen, bij ervaring dat muziek de mensen verenigd, samen brengt en een goede geest kweekt. Ook ervaren dat waar een goede geest heerst een gezellige sfeer hangt, veel tot stand kan worden gebracht.
Waar dat niet is, gaat alles kapot, wij hebben dat hier in Brasil aan den lijve ervaren.

Vereenigd U, houd de muziek hoog in ere, dan komt er Liefde voor alles wat goed is en ziet men wat verkeerd is.
Ja wij hebben het aan den lijve ervaren, in eenheid kan men wonderen verrichten. Ook hebben wij ervaren het omgekeerde. Ik zeg wel eens: Wij mensen hebben toch een verstand, hersenen, gebruik die.

Wij hebben door Harmonie Concordia weer een ogenblik in Beltrum geleefd met grote voldoening”.
Was getekend, J.B. Stapelbroek.

Bruiloft Jans Wiegerink en Marie te Brake (Greepen). Mei 1940. Staande vlnr. Toon Schilderinck (Wielderink), Jan Hofstede (vd Smid), Hendrik Kl. Nijenhuis (v.h.postkantoor), Theo Sonderen (Bulteman), Willem Pierik, Henk Pierik, Jan Schilderinck (Wielderink), ???, Toon Reuvekamp (Schutter), Jöpke Reuvekamp (Schutter), Thees te Woerd (Huwkat). Zittend vlnr. Jozef Baks, Hendrik Ruevekamp (Schutter) Archief Oud Beltrum

WAT MAAKT CONCORDIA LEUK
Als bij een groep kleine kinderen liedjes worden gezongen of ze horen muziek, valt het altijd op dat je heel veel blije gezichten ziet en dat zelfs een aantal kinderen opvallend goed in de maat meeklappen en/of meedansen.
“Doar zit wal muziek in” wordt dan vaak gezegd.
Dat vanuit hier verdere muzikale ontwikkelingen in Beltrum mogelijk zijn, is voor een belangrijk deel aan muziekvereniging Concordia te danken. Naast de vaak beknopte muzikale aandacht op de basisschool zet Concordia zich al jarenlang in om de muzikale aanleg bij de jeugdigen verder te ontwikkelen. En hiervan is in de loop der jaren ook heel veel gebruik gemaakt. Muziek, dat net als de sport , ontzettend belangrijk is voor de ontwikkeling van de jeugd. Het aanleren van diverse maatsoorten en klanken en het samen muziek maken, ieder instrument vanuit z’n eigen unieke geluid en z’n eigen karakter, alle facetten die niet alleen nuttig en leuk zijn, maar ook nog eens heel waardevol voor je algemene ontwikkeling ! Daarmee creëer je dan ook een basis voor een hobby die niet meer aan leeftijd is gebonden.
Dat Concordia hier in de loop der jaren de vruchten van heeft kunnen plukken moge duidelijk zijn. Voor een dorp als Beltrum hebben we een fantastisch muziekvereniging die zich op meerdere fronten mag laten horen en zien. Op muzikaal niveau hebben we meerdere keren mooie prijzen behaald voor een geweldige prestatie. Maar wat eigenlijk nog wel belangrijker is, is dat het karakter van de vereniging hiervoor aan de basis ligt. Met een groot gevoel van saamhorigheid en de inzet van veel vrijwilligers kunnen we de jeugd van Beltrum op muzikaal niveau heel veel bieden. Een mentale instelling van de leden die het ook mogelijk maakt om naast de muziek een eigen verenigingsgebouw DACAPO in stand te houden.
Deze prestatie, geleverd door jong en oud, geeft voor Beltrum vele mogelijkheden . Dat klinkt toch als muziek in de oren.

Martie Hofstede