Bekijk hier de Foto’s van Truus Stotteler

Bekijk hier de Foto’s van Achterhoekfoto.nl Henk ter Horst

Bekijk hier de foto’s van Bennie Slagers – Fotoalbum

Bekijk hier de website van de Survival Beltrum voor nieuws, foto’s en verslagen

Bekijk hier de video Hindernissen Survival Beltrum 2017 jeugd

Bekijk hier de video Survivalrun Beltrum 2017 Hele run 22km van Survival Zieuwent

Bekijk hier de video  Survival Beltrum van RTV Slingerland in gesprek met de voorzitter

Deelnemers beleven zware Survival
ma 9 jan 2017, 9:13

‘Ik heb nog nooit zo diep gezeten’
Door Henri Walterbos
BELTRUM – In de weilanden en op de dooiende akkers ploegende lopers. Op de weg grote aantallen toeschouwers. Op de fiets, met de auto, wandelend. De Survival Beltrum mag zich ieder jaar weer in een enorme belangstelling verheugen. Deelnemers van heinde en ver, die het gehele jaar uitzien naar de ‘moeder aller survivals.’ Welke loper je ook treft na afloop, allen hebben verhalen van gelijke strekking. “Het was enorm zwaar, maar een prachtig parcours, een prachtige race,” vertelt in dit geval Rick Wezenberg uit Enschede. Danny Hagebeek uit Rutten windt er aan de finish helemaal geen doekjes om, als hij op een voor hem teleurstellende achtste plek in de Lange Run TSC eindigt. “Het was zwaar k*t. Ik heb nog nooit zo diep gezeten. Ik ben zo ontzettend ontevreden.”
Vrolijke gezichten
De omstandigheden waren zwaar te noemen. Aan de start op het Mariaplein enkel vrolijke gezichten nog, die allen verraden blij te zijn om weer in Beltrum aan de start te staan. Naderhand enkel van pijn vertrokken gezichten op de meet. Zo ook Gijs Maarse, uit Groenlo, zoon van Jan Maarse, een van de ‘uitvinders’ van de Survival. Gijs eindigt als tiende en is zeer tevreden met het behaalde resultaat, evenals vader Jan, die zijn zoon met een grote trots verradende lach, opwacht bij de finish. “Ik heb echt genoten onderweg en dat met een slechte voorbereiding. Ik denk dat ik afgelopen jaar slechts één keer 20 kilometer gelopen heb. Dan hakt zo’n zwaar parcours er aardig in kan ik je zeggen, maar zo meteen lekker het warme water in en een beetje bier. Dan gaat het wel weer.”
Prachtige sport
Stef Beunk staat bij de laatste hindernis te kijken naar deelnemers die er vooral helemaal door heen zitten. “Kom op Renzo. Je kunt het. Schud je armen even los. Dan gaat het zeker lukken,” moedigt hij Renzo Wassing uit Eibergen vol vuur aan. Wassing lijkt het niet eens op te nemen. Hij straalt een en al enkel uitputting uit. Zijn gezicht spreekt boekdelen. Als hij zich met een allerlaatste krachtsinspanning over de allerlaatste balk heen worstelt neemt hij direct daarna plaats op de overwonnen balk. Er komt ‘geen boe of bah’ meer uit zijn mond. “Ja ja, vanaf de kant weten we allemaal precies hoe het moet. Moet je eens kijken hoe hij dampt,” wijst Beunk naar het dampende lichaam van Wassing, die even later als veertiende in de eindrangschikking Lange Run TSC eindigt. “Als ik dit allemaal zo zie, dan denk ik bij me zelf ‘ik ga morgen ook weer beginnen met trainen’. Ik kan wel huilen van geluk,” is survivalnestor Beunk oprecht geëmotioneerd. “Wat een prachtige sport. Als ik net zie dat Stijn Elferink, die de hele run op kop heeft gelegen in de laatste hindernis één foutje maakt en dan nog ingehaald wordt door Kerst Wind, dan vind ik dat jammer voor Stijn, maar het is prachtige sport,” is Beunk euforisch over de sport, waarvan hij aan de wieg stond.
Oog van de naald
Beunk bekent een slechte nacht achter de rug te hebben. “De weersomstandigheden waren zo bar slecht gisteren. Spekglad overal. Natuurlijk gaat het altijd door, maar als het vandaag ook zo geweest was als gisteren dan waren veel deelnemers niet gekomen en was er ook niet zo veel publiek geweest. We zijn door het oog van de naald gekropen. Ik ben er vannacht nog een paar keer uit geweest. Toen ik om 03.00 uur hoorde dat de druppels lang de regenpijp gingen dacht ik ‘oh gelukkig.’ Zo dachten ruim 1250 deelnemers ook toen ze over de finish gingen. Uitslagen zie www.survivalbeltrum.nl

Info: Achterhoeknieuws Berkelland

Johan Schutte met het zojuist in zijn handen gedrukte verwrongen plastic bekertje.
“Dat is respect hebben veur de natuur”
ma 9 jan 2017, 9:24
Door: Henri Walterbos
BELTRUM-“Goedemorgen mensen. Applausje voor de vrijwilligers.” Het is team Survivalteam.nl, met startnummer 1237, dat nog monter en fris aan komt gelopen bij hindernis 5, de korte ‘swing over’ en haar waardering voor de vrijwilligers bij de hindernis niet onder stoelen of banken steekt. De Survival Beltrum is niet alleen de run van de lopers maar ook van de vrijwilligers, van het gehele dorp. Liefst 492 vrijwilligers stellen zich in dienst van het evenement van het jaar in Beltrum. Bij hindernis 40, de ‘net special’ staat Johan Schutte als vrijwilliger. “Pas op met de afsprong jongens. Het is glad,” klinkt het iedere keer weer uit zijn mond als een deelnemer het einde van de hindernis haalt en zich klaar maakt voor de afsprong. “Ik sta hier met twee vrienden. Vroeger hebben we zelf meegedaan maar als je ouder wordt dan moet je maar wat nieuws verzinnen om te gaan doen. Toen zijn we maar vrijwilliger geworden bij de Survival,” lacht hij, om zich daarna direct weer om te draaien en een deelnemer te waarschuwen voor de afsprong. Dan krijgt hij van de betreffende deelnemer, Maarten Kruisselbrink uit Arnhem, een verwrongen plastic bekertje in zijn handen gedrukt. “Kunt u dat voor mij in een afvalbak gooien?,” verzoekt Kruisselbrink Schutte, die het bekertje in ontvangst neemt als was het een presentje. “Kiek dat bunt no kearls. Dat is respect hebben veur de natuur,” roept Schutte tegen een toeschouwer.
Info: Achterhoeknieuws Berkelland

Jan (rechts) en Hans Kamperman, vlak voor de start zondagmorgen.
‘Stoerste opa’
ma 9 jan 2017, 9:26

Door: Henri Walterbos
BELTRUM-“Ik ben er helemaal klaar voor en heb er zin in.” Hans Kamperman (64), uit Groenlo staat breed lachend aan de start voor de Halve run. “Ik weet niet wat ik er van verwachten moet. Ik heb al wel gehoord dat het parcours knap zwaar moet zijn. De ‘Harbers Allee’ op het eind helemaal. Daar gaan, zo vrees ik, veel deelnemers hun bandje verliezen.” Dan komt broer Jan (65) aangelopen. “Jan is de oudste deelnemer vandaag,” vertelt Hans trots. Beiden starten in dezelfde groep. Jan durft geen verwachting uit te spreken over zijn run. De twintigste keer dat hij start in Beltrum, zo schat hij in. “Ik heb slecht getraind deze keer. Mijn trainingsmaatjes Tonnie Nahuis en Paul Meekes zijn beide geblesseerd. Tonnie is aan zijn knie geopereerd en Paul heeft het met zijn schouder. Jammer. Trainen in je eentje is dan niet zo leuk.” Beide broers lopen hun run uit. Hans eindigt in het veld van 240 deelnemers op plaats 179, met een tijd van 3.39.31 uur. Zijn oudere broer eindigt als 196e. Hij laat zich klokken na 4.02.42 uur. Toch valt Jan valt in de prijzen. Niet in de einduitslag, maar wel een ereprijs, eentje die er echt toe doet. Hij krijgt van zijn kleinkinderen een eigen gemaakt certificaat opgespeld: ‘Je bent de stoerste opa.’

Info: Achterhoeknieuws Berkelland